Lecznie toksyną botulinową.

Toksyna botulinowa – używana w medycynie od ponad 30 lat, potocznie nazywana jadem kiełbasianym, jest białkiem wytwarzanym przez laseczki jadu kiełbasianego (Clostridium botulinum).

Stosując toksynę botulinową, blokujemy receptory w obszarze połączeń nerwowo-mięśniowych, uniemożliwiając tym samym wystąpienie skurczu włókna mięśniowego. W przypadkach nadmiernego skurczu mięśnia (np. spastyczności, dystonii ) efekt ten jest bardzo pożądany, wywołuje zmniejszenie nadmiernego napięcia mięśni, tym samym ułatwia rehabilitację, a nawet pielęgnację np.kończyny.

Zastosowanie toksyny botulinowej:

• objawowe leczenie spastyczności poudarowej i pourazowej

• leczenie spastyczności związanej z porażeniem mózgowym dziecięcym

• objawowe leczenie wrodzonego spastycznego niedowładu kończyn dolnych

• objawowe leczenie spastyczności w stwardnieniu rozsianym 

• leczenie w dystoniach ogniskowych (kręcz karku, kurcz powiek, kurcz pisarski)

• objawowe leczenie połowiczego kurczu twarzy

• ponadto w leczeniu przewlekłych migrenowych bólów głowy i nadpotliwości

Leczenie toksyną botulinową polega na wstrzyknięciu bardzo niewielkiej ilości preparatu do wybranych mięśni.

W przypadku mięśni położonych głębiej do ich lokalizacji i precyzyjnego podania używany jest ultrasonograf.

Poprawa kliniczna pod postacią zmniejszenia dotychczasowego napięcia mięśni następuje po około 5 - 10 dniach po ostrzyknięciu i utrzymuje się najczęściej do 12 tygodni (czasem działanie ustępuje szybciej, czasem utrzymuje się dłużej), a więc aby podtrzymać efekt wskazana jest kontynuacja terapii.

Obecnie przyjmuje się, że najkrótszy czas pomiędzy ostrzyknięciami to 12 tygodni.

Kwalifikacja do ostrzyknięcia polega na zebraniu dokładnego wywiadu, zbadaniu pacjenta, ocenie mięśni i ustaleniu z pacjentem postępowania terapeutycznego.

Przeciwwskazania do podania toksyny botulinowej: 

• zaburzenia połykania i oddychania

• ciąża i karmienie piersią

• miastenia i zespół miasteniczny

• leki hamujące transmisję nerwowo- mięśniową (aminoglikozydy, cyklosporyna, D-penicylamina, leki przeciwmalaryczne, sukcynylocholina, tubokuraryna)

• uogólnione zakażenie

• stan zapalny w okolicy iniekcji

• nadwrażliwość na kompleks neurotoksyny

• oporność na lek

Działania niepożądane:

ból i zasinienie w miejscu wstrzyknięcia, świąd i wysypka skórna, zmęczenie, objawy grypopodobne, ogólne osłabienie, nadmierne osłabienie mięśni, w które została podana toksyna, w przypadku ostrzyknięć mięśni twarzy może wystąpić suchość oka, nadmierne łzawienie, opadnięcie powieki, podwójne widzenie, podwinięcie powieki, w bardzo rzadkich przypadkach ostry ból ostrzykniętej okolicy i zanik mięśni.